W ostatnich badaniach naukowych skupiono się na skuteczności terapii skojarzonej z użyciem połączenia olmesartanu i amlodypiny (OLM/AML) w leczeniu pacjentów z izolowanym nadciśnieniem skurczowym, którzy nie osiągnęli docelowego ciśnienia tętniczego przy użyciu monoterapii kandesartanem lub walsartanem. Badanie to dostarcza nowych, istotnych informacji na temat możliwości zastosowania tej kombinacji leków w praktyce klinicznej, szczególnie w grupie pacjentów powyżej 55. roku życia.
Znaczenie terapii skojarzonej w leczeniu nadciśnienia
Terapia skojarzona z użyciem dwóch lub więcej leków stała się standardowym podejściem w leczeniu nadciśnienia, szczególnie w Korei, gdzie ponad 90% schematów terapeutycznych obejmuje inhibitory konwertazy angiotensyny (ACEi) lub blokery receptorów angiotensyny (ARB). Połączenie leków w jednej tabletce (SPC) uznawane jest za skuteczną, bezpieczną i kosztowo efektywną metodę kontrolowania ciśnienia tętniczego u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym. Zgodnie z wytycznymi Europejskiego Towarzystwa Nadciśnienia z 2023 roku, rozpoczęcie leczenia od terapii skojarzonej jest zalecane dla większości pacjentów z nadciśnieniem, ze względu na lepsze efekty obniżające ciśnienie oraz mniejsze ryzyko działań niepożądanych.
Charakterystyka badania
W badaniu uczestniczyło 54 pacjentów w wieku średnio 64 lata, którzy nie osiągnęli docelowego ciśnienia skurczowego poniżej 140 mmHg przy stosowaniu monoterapii walsartanem (80 mg) lub kandesartanem (8 mg). Wszyscy pacjenci otrzymali połączenie OLM/AML, które było stopniowo zwiększane od 20/5 mg do 40/10 mg, aż do osiągnięcia docelowego ciśnienia. Skuteczność leczenia oceniano na podstawie ambulatoryjnego monitorowania ciśnienia tętniczego (ABPM) oraz pomiarów ciśnienia w gabinecie lekarskim.
Wyniki badania
Zmiany w ciśnieniu tętniczym
Po 12 tygodniach terapii OLM/AML średnie ciśnienie skurczowe (SBP) zmniejszyło się z 146,2 mmHg do 129,7 mmHg, co stanowiło istotną statystycznie redukcję (p < 0,001). Zmiany te były również widoczne w pomiarach ciśnienia w gabinecie, gdzie średnie ciśnienie skurczowe spadło z 151,1 mmHg do 125,5 mmHg (p < 0,001). Ponadto, zauważono istotne zmniejszenie pulsacji ciśnienia (PP) zarówno w pomiarach ABPM, jak i OBP.
Analiza zmienności ciśnienia
W analizie zmienności ciśnienia tętniczego, istotne zmniejszenie odchyleń standardowych ciśnienia skurczowego w nocy (SD) z 14,7 mmHg do 12,5 mmHg (p = 0,029) zostało odnotowane po 12 tygodniach leczenia. Wartości te sugerują, że OLM/AML SPC może przyczynić się do poprawy stabilności ciśnienia tętniczego w nocy, co jest istotne dla oceny ryzyka sercowo-naczyniowego.
Dyskusja wyników badania
Badanie wykazało, że OLM/AML SPC jest skuteczną opcją terapeutyczną dla pacjentów z nadciśnieniem skurczowym, którzy nie osiągnęli docelowego ciśnienia przy stosowaniu monoterapii ARB. Zmniejszenie 24-godzinnego średniego ciśnienia tętniczego oraz pulsacji ciśnienia po 12 tygodniach terapii wskazuje na efektywność tej kombinacji leków. Dodatkowo, znaczące zmniejszenie baPWV, wskaźnika sztywności tętnic, podkreśla korzyści zdrowotne wynikające z takiej terapii.
Podsumowanie i wnioski
OLM/AML SPC terapia okazała się skuteczna w redukcji 24-godzinnego średniego ciśnienia tętniczego u pacjentów powyżej 55. roku życia, którzy nie osiągnęli docelowego ciśnienia skurczowego. Zmniejszenie pulsacji ciśnienia oraz poprawa wskaźnika sztywności tętnic są ważnymi aspektami, które mogą przyczynić się do zmniejszenia ryzyka powikłań sercowo-naczyniowych. Wyniki te sugerują, że OLM/AML SPC może być optymalnym rozwiązaniem terapeutycznym dla pacjentów z izolowanym nadciśnieniem skurczowym.
Bibliografia
. Efficacy of Olmesartan/Amlodipine Single‐Pill Combination on 24‐h Mean Systolic Blood Pressure Measured by Ambulatory Monitoring in Non‐Responders to Valsartan or Candesartan Monotherapy. The Journal of Clinical Hypertension 2024, 27(), 7-462. DOI: https://doi.org/10.1111/jch.14929.
